Selena Gomes’ten Türkiye sözleri

Jacques Audiard imzası taşıyan “Emilia Perez” ödül döneminin en çok konuşulan sinemalarından biri oldu.
Cinsiyet değiştirmek isteyen Meksikalı bir narkotik önderini anlatan sinemanın başrol oyuncuları Zoe Saldana, Selena Gomez, Karla Sofia Gascon ve Adriana Paz, Cannes Sinema Festivali’nde “En Âlâ Bayan Oyuncu” mükafatını paylaştı.
Selena Gomez, Zoe Saldana ve direktör Jacques Audiard ile Los Angeles’ta bir ortaya gelen Hürriyet muharriri Barbaros Tapan, sinema hakkında merak edilenleri oyunculara sordu:
Barbaros Tapan: Türkiye’den kucak dolusu sevgi getirdim.
– Selena Gomez: Ohh Türkiye seni seviyorum.
B.T.: Disney’e katıldığınızda hayatınızın ve mesleğinizin sizi “Emilia Perez”de canlandırdığınız Jessi karakterine götüreceği aklınızdan geçiyor muydu?
– Selena Gomez: Sanırım burada olacağımı hiç düşünmemiştim, sahiden minnettarım zira bu rolü mesleğimde çok uzun vakit bekledim. Bu işe girişmek inanılmazdı ve dürüst olmak gerekirse bu rol mesleğimde yeni bir başlangıç üzere hissettiriyor.
B.T.: “Avatar”, “Galaksinin Gardiyanları” üzere bilimkurgu sinemalarından sonra “Emilia Perez” nasıl ortaya çıktı?
– Zoe Saldana: Emilia Perez bana sonsuza dek bir nevi elveda dediğim ve yeniden de hayatımın son yıllarında kendimi özlerken bulduğum parçalarımla yine ilişki kurma fırsatı verdi. Gençken korkusuzsun. Gençken elde ettiğim hünerler beni, aksiyon ve bilimkurguda etkin bayan rollerinin bol olduğu bir mesleğe fırlattı. New York’luyum, bu yüzden DNA’mda caz var. Ayrıyeten kalpten bir dansçıyım ve sonsuza dek dansçı kalacağım. Bu sinemada canlandırdığım Rita kendi içinde yaşadığı farklı karakterler barındırıyor. Kendini savunma cüretine yahut gücüne sahip olmayan bir bayan. Diğerlerini savunan bir avukat ama konu kendisi olunca konuşamıyor. Benim gözümde çok tanıdık bir bayandı Rita. Her ne kıymetine olursa olsun değişim ve görünürlük kazanmak isteyen çaresiz bir bayandı.
DANS KRALİÇEMİZ ZOE
B.T.: Sinema öz kimlik, pişmanlık, ıstırap üzere büyük temaları iletmek için zekice koreografilenmiş müzikal kullanıyor. Prova için ne kadar vaktiniz olduğunu merak ediyordum.
– Selena Gomez: Takıma son katılanlardan biriydim. Dürüst olmak gerekirse biraz daha az prova vaktim oldu. Jacques’ın müziklerde teknolojik ayarlar kullanmak istememesi hoşuma gitti ve açıkçası büyük bir sürpriz oldu. Şarkıyı her söylediğimizde bizi kaydetti. Ve sinemada bu vokallerin birçoklarını kullandı. İnanılmaz ham ve doğal kayıtlar… Müziklerin kusursuz olmaması hoşuma gitti. Dürüst olmak gerekirse içimizdeki dans kraliçesi Zoe.
– Zoe Saldana: Haftada beş, altı gün prova vardı. Ve ben sahiden gergindim. Bir dans stüdyosuna girmeyeli 20 yıldan fazla olmuştu. Direktörümüz Jacques provalarımız sırasında hazırlık beklentisindeydi fakat birebir vakitte bir deneyimleme beklediğini de fark ettim. Şaşırtacak şeyler bulmak için çok fazla prova yapmamız gerekiyordu. Sanırım ortalama beş ila yedi hafta prova yaptım. Ve çekimler sırasında bile, daima olarak koreografiler öğreniyordum.
TÜRKİYE’YE GİDERSEM TIPKI LİSANI KONUŞAMAYIZ LAKİN TIPKI MÜZİĞİ DİNLEYEBİLİRİZ
B.T.: Pekala müzikle öykü anlatmak konusunda neler düşünüyorsunuz?
– Selena Gomez: Müzik üniversal lisan, o denli değil mi? Şayet Türkiye’ye gidersem ya da rastgele diğer bir ülkeye tıpkı lisanı konuşamayabiliriz lakin tıpkı müziği dinleyebiliriz. Müziğin insanları birbirine bağlaması çok özel bir şey. Ve ben müzikle ilişki kurmayı seviyorum. Bu sinemada müzik kendimizi ve kıssayı tabir ettiğimiz bir araçtı. Karakterlerimizin hislerini müzikle anlattık.
B.T.: Her farklı iş kısmınız için karar verme süreciniz nasıl oluyor?
– Selena Gomez: Yalnızca memnun eden şeyleri yapmaya dikkat ediyorum.
B.T.: Jacques, bu sinema dopdolu, hoş, karmaşık ve duygusal… Her şey yazım sürecinde belirli miydi? Yoksa bu olağanüstü bayanlar tarafından ortaya çıkarılan şeyler oldu mu?
– Jacques Audiard: Karmaşık olmayan ancak çelişkili şeylerle dolu bir sinema istedim.
B.T.: Öncelikle oyuncularımın zekâsı, bu sinemaya dair yorumlarının beni büyülediğini söylemeliyim. Onlardan bilmediğim şeyleri öğrendim.
-Jacques Audiard: Bugün bu sinema hakkında sizinle konuştuklarım yazmaya başladığım dört yıl öncesinde konuşacaklarımla birebir değil. Sinema bu süreçte daima olarak farklı görünmeye ve beni şaşırtmaya devam etti. Karmaşık olmayan ancak çelişkili şeylerle dolu bir sinema istedim. Örneğin, sinemadaki tüm bayan karakterler değişiyor. Hepsi A noktasından Z noktasına gidiyor. Her biri değişiyor. Bu değişim sık sık geri dönüp anlattığım eski bir öykü. İkili hayatın öyküsü. Bir insanın kaç farklı hayata hakkı var? Ya da öbür bir hayata sahip olmak ne kadara mâl olur?
İlk hayatı biliyoruz ve yaşıyoruz. Pekala ikincisi sana nelere mâl olacak? Örneğin Manitas, Emilia’nın gerçek hayatını yaşamadan evvelki ismi. Manitas o öteki ikinci hayata sahip olmak için çocuklarından vazgeçiyor fakat sonra çocukları olmadan yaşayamayacağını anlıyor. Tüm bu çelişkiler sinemada mevcut.
patronlardunyasi.com