Şirketler yapay zekada geri kalınca çalışanlar yapay zekâyı kendi cebinden ödeyerek kullanıyor
The Financial Times’ın haberine nazaran, Fransa’ya giden bir uçuşta sohbet eden bir banka çalışanı, yazılı irtibatta zorlandığını ve artık birden fazla bildirisini sohbet robotlarıyla oluşturduğunu anlattı. Hatta ailesine ve arkadaşlarına ileti yazarken bile bu teknolojiden faydalandığını itiraf etti.
Peki, bir doğum günü bildirisinin yapay zekâ tarafından yazılması samimiyeti azaltır mı? Yoksa kıymetli olan, bu türlü bir iletisi yazmayı düşünmek mi? Yapay zekânın, kanılarını sözlere dökmekte zorlanan insanlara yardımcı olduğu bir dünya, daha az şeyin yazıldığı bir dünyadan daha mı güzel?
ÇALIŞANLAR FİYATINI KENDİLERİ KARŞILIYOR
Avrupa’da yapılan bir araştırmaya nazaran, çalışanların dörtte biri iş için yapay zekâ araçlarını kullanıyor ve bunların büyük bir kısmı, hizmetin fiyatını kendi ceplerinden ödüyor. Bilhassa fiyatlı versiyonlara erişim sağlayan çalışanlar, bu araçları profesyonel yazışmalarında etkin olarak tercih ediyor.
Öte yandan, üretken yapay zekâ kullanımına yönelik kurumsal siyasetler hâlâ belgisiz. Deloitte’un 11 ülkede 30 bin çalışanla yaptığı ankete nazaran, iş yerlerinde yapay zekâ kullanımını teşvik eden şirketlerin oranı yüzde 44, buna müsaade verenlerin oranı ise yüzde 19. Fakat çalışanların dörtte biri, şirketlerinde bu mevzuda net bir siyaset bulunmadığını belirtiyor.
Bu belirsizlik, çalışanların güvenlik standartlarına uymayan yapay zekâ araçlarını kullanmasına ve saklı bilgileri riske atmasına neden olabilir.
YAPAY ZEKÂYA İTİMAT ARTIYOR
Araştırmalar, çalışanların yapay zekâya olan inancının giderek arttığını ortaya koyuyor. Deloitte’un raporuna nazaran, kullanıcıların yüzde 70’i yapay zekâ tarafından özetlenen haberlere güvenebileceğini düşünüyor. Vergi beyannameleri ve toplumsal yardımlarla ilgili bahislerde ise bu oran yüzde 64.
Ancak uzmanlar, yapay zekânın her vakit gerçek bilgi üretmediği konusunda uyarıyor. İngiltere’de yapılan bir anket, kullanıcıların yüzde 36’sının yapay zekânın verdiği bilgilerin her vakit yanlışsız olduğuna inandığını gösteriyor.
Öte yandan, kimi yapay zekâ sistemlerinin haber metinlerinden değerli kaynak bilgilerini çıkardığı belirtiliyor. Örneğin, “polisin dediğine göre” üzere hukuksal açıdan kritik tabirler silinebiliyor. Bu durum, bilhassa hukuk ve finans üzere hassas dallarda önemli yanılgılara yol açabilir.
YENİ BİR PERİYODUN EŞİĞİNDE
Yapay zekânın iş ve özel hayatımıza giderek daha fazla entegre olması, yeni etik tartışmaları da beraberinde getiriyor. Çalışanlar, maaş artırımı talep eden bir e-posta yahut takım arkadaşlarıyla yazışmalar için yapay zekâdan yardım almalı mı? Yoksa bu, ferdî bağlantısı zayıflatan bir bağımlılık mı yaratıyor?
Şirketlerin, çalışanlarının yapay zekâ kullanımına yönelik net siyasetler oluşturması gerektiği belirtiliyor. Toplum olarak da bu yeni teknolojiyi nasıl konumlandıracağımıza dair karar vermemiz gerekiyor.
patronlardunyasi.com
